Zakres stosunków regulowanych przez prawo cywilne wyznaczają dwa kryteria: kryterium podmiotowe i kryterium przedmiotowe. Kryterium podmiotowe określa relację równorzędności jaka zachodzi między podmiotami stosunku prawnego regulowanego przez normy prawa cywilnego. Równorzędność podmiotów stosunków cywilnoprawnych oznacza również, że o treści tych stosunków decyduje wyłącznie wola uczestniczących w nich podmiotów. Kryterium przedmiotowe określa przedmiot stosunków prawnych regulowanych normami prawa cywilnego, który z reguły posiada charakter majątkowy, a niekiedy może mieć charakter osobisty.
Część norm prawa cywilnego reguluje ochronę dóbr osobistych. Dobra osobiste są to pewne wartości niemajątkowe nieodłącznie związane z człowiekiem. W celu ochrony dóbr osobistych wykorzystuje się dwie grupy środków:
- środki o charakterze niemajątkowym, czyli takie, które zobowiązują sprawcę naruszenia dóbr osobistych do złożenia stosownego oświadczenia lub przeprosin poszkodowanego.
- środki o charakterze majątkowym, czyli służące ochronie dóbr osobistych pod postacią zadośćuczynienia pieniężnego.
Systematyka prawa cywilnego, tak jak każdej innej gałęzi prawa , oznacza uporządkowanie i podział zawartych w nim przepisów prawnych. W prawie cywilnym wyróżnia się cztery części:
- część ogólną
- prawo rzeczowe
- prawo zobowiązaniowe
- prawo spadkowe
Źródła prawa cywilnego można podzielić na dwie grupy. Pierwsza obejmuje źródła prawa w znaczeniu przedmiotowym, czyli akty normatywne regulujące stosunki cywilnoprawne. Druga grupa źródeł prawa cywilnego obejmuje źródła prawa cywilnego o charakterze funkcjonalnym, czyli zasady współżycia i zwyczaje. Najważniejszym aktem normatywnym regulującym stosunki cywilnoprawne w Polsce jest:
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. – Kodeks Cywilny (Dz.U. z 1964r. nr 16, poz.93, z późn. zm.)
Kancelaria adwokacka Warszawa. Kodeks cywilny, podobnie jak prawo cywilne składa się z czterech części, których tytuły odpowiadają poszczególnym częścią prawa cywilnego:
- Księga pierwsza. Część ogólna.
- Księga druga. Własności i inne prawa rzeczowe.
- Księga trzecia. Zobowiązania.
- Księga czwarta. Spadki.
Niektóre normy prawne prawa cywilnego nie określają w sposób jednoznaczny zachowania adresata tych norm. Normy te mówią o postępowanie zgodnie ze zwyczajami, czyli powszechnie uznanymi normami etyczno – moralnymi, wynikającymi z tradycji i kultury społeczeństwa lub zasadami współżycia społecznego, czyli faktycznie stosowaną praktyką.